Kościół śś. Marcina i Stanisława w Goszczanowie

Murowany kościół p.w. śś. Marcina i Stanisława w Goszczanowie (gmina w miejscu, powiat sieradzki), wzniesiono w 1666 r. w stylu barokowym, z fundacji Adama Poniatowskiego herbu Szreniawa, ówczesnego chorążego sieradzkiego. Ta jednonawowa świątynia nakryta jest stropem kolebkowym.

We wnętrzu uwagę zwracają: barokowy ołtarz główny oraz rokokowe ołtarze boczne z herbami Korczak i Leszczyc w antepediach. Zachowały się także zabytkowe rzeźby - gotycka św. Jana Ewangelisty, prawdopodobnie z XV stulecia oraz barokowe św. Jana Nepomucena i św. Onufrego. W tęczy umieszczony jest zabytkowy krucyfiks rokokowy.

W świątyni obejrzeć można również dwa barokowe krucyfiksy procesyjne, cenne portrety z początku XIX stulecia, płytę nagrobną Mikołaja Poniatowskiego z Poniatowa (zm. w 1646 r.) z napisem łacińskim oraz mosiężną misę gotycką z początku XVI w.

Z kościołem w Goszczanowie wiąże się ciekawa historia. Wspomniany Adam Poniatowski, fundator świątyni, traktował jej budowę jako wotum w intencji uwolnienia swojego syna z niewoli tureckiej, pojmanego pod Zbarażem w 1648 r.

Syn ten wkrótce zdołał zbiec z niewoli dzięki pomocy dwóch Turczynek - Sulejki i Fatimy, które uciekły razem z nim. Fakt, iż w Rzeczypospolitej tylko jedna z nich mogła stać się żoną rycerza miał być przyczyną ich tajemniczej śmierci. Dziś w podziemiach kościoła w Goszczanowie, za zgodą miejscowego proboszcza, można obejrzeć ich trumny.