rzeka

Rzeka Grabia licząca ponad 80 kilometrów należy do jednej z najczystszych rzek w Polsce. Wypływa w rejonie Piotrkowa Trybunalskiego, płynie na północ, a następnie wykonuje łuk w okolicach Łasku, zmierzając na południe w stronę Widawki. Jej ujście leży około 2 km na północ od Widawy. Meandry, starorzecza, niewielkie zbiorniki wodne sprawiają, że Grabia ma swój szczególny wygląd, który uzupełniają piaszczyste brzegi i rozległe łąki. W roku 1989 Grabia wraz z jej dopływami: rzeką Końską i Pałusznicą oraz przyległymi lasami została objęta Obszarem Chronionego Krajobrazu.
Od drugiej połowy lat 20. XX wieku prowadzono na jej terenie badania naukowe pod patronatem Uniwersytetu Łódzkiego, dzięki czemu jest jedną z najlepiej poznanych pod względem zoologicznym rzek w Polsce. Badania udowodniły występowanie 800 gatunków zwierząt z czego 80 spośród nich to gatunki odkryte w Polsce po raz pierwszy, natomiast 2 okazały się gatunkami całkiem nowymi dla świata nauki. Wody tej rzeki kryją w sobie blisko 30 gatunków ryb, a okalające ją łąki w okresie wiosenno-jesiennym goszczą liczne ptactwo lęgowe.

Niegdyś Grabia odgrywała istotną rolę w obszarze gospodarczym, z uwagi na siłę wody działały
tam m.in. młyny zbożowe i tartaki. Rzeka szczyciła się aż dziewiętnastoma młynami, z których dziś zachowało się siedem: Kozuby, Krzywda, Kuców, Jamborek, Talar, Zalepa oraz Zielęcice. Obecnie
są to obiekty prywatne, a zwiedzanie możliwe jest jedynie po uzgodnieniu z właścicielami.
Młyn „Jamborek” wybudowany w roku 1945 był czynny do lat 90. Aktualnie znajduje się w nim bar rybny, a stawy młyńskie służą wędkarzom. „Talar” zlokalizowany w Ldzaniu to tak naprawdę dwa młyny – mniejszy pochodzi z połowy XIX wieku, drugi z jego końca. Obiekty stały się niewątpliwie atrakcją turystyczną z uwagi na Muzeum im. Jana Radgowskiego powstałe we wnętrzu młyna oraz bar, który czynny jest w sezonie wiosenno-letnim. Najstarszy młyn „Krzywda” wybudowany w pierwszej połowie XIX wieku w Brzeskach, aktualnie posiada małą elektrownię wodną, która powstała z motorowni młyna. Gospodarski młyn w Kozubach został wybudowany w 1920 roku, a w latach 90. stał się pierwszą elektrownią wodną na Grabi.

Dolina rzeki Grabi jest częścią Parku Krajobrazowego Międzyrzecza Warty i Widawki, który utworzono w roku 1989. Węzeł hydrograficzny w postaci Widawki, Grabi i Niecieczy znajduje się w centralnej części parku. To co go wyróżnia to urozmaicona rzeźba terenu. Torfowiska i bagna są cenne przyrodniczo, a na jego terytorium znajdziemy kilka rezerwatów przyrody, m. in.: rezerwat florystyczny „Winnica”
i torfowiskowy „Grabica”. Na terenie parku odkryto i udokumentowano ślady pradziejowego osadnictwa, tj. stanowiska archeologiczne w Widawie.

To co wyróżnia nasz region to niewątpliwie niezwykła przyroda, która żyje własnym tempem
i zachwyca na każdym kroku. Poznawać jego uroki możemy nie tylko spacerując, czy jeżdżąc rowerem. Świetną alternatywą jest również pokład kajaka. Rzeka Grabia świetnie nadaje się na organizację spływów, będąc doskonałą rozrywką zarówno dla tych bardziej zaawansowanych kajakarzy, jak i tych, którzy zdecydują się pierwszy raz spróbować swoich sił.

Opracowanie: Lokalna Grupa Działania Dolina Grabi

Chrońmy zieleń przy ul. Wycieczkowej i Centralnej- NIE dla zurbanizowania otuliny Lasu Łagiewnickiego.

Urząd Miasta Łodzi wraz z Miejską Pracownią Urbanistyczną tworzy Miejscowy Plan Zagospodarowania Terenu dla terenów zielonych pomiędzy ul. Centralną i Wycieczkową, wg którego teren ma być podzielony na działki z zabudową domami jednorodzinnymi o dość dużej intensywności zabudowy. Wjazd na teren przewiduje się od lokalnej ulicy Centralnej w głębi spokojnego osiedla lub od ulicy Wycieczkowej. Jest to mocno zadrzewiony teren dawnej miejskiej szkółki drzew i krzewów. Pozostawiony samemu sobie przez ostatnie 40 lat zmienił się w piękny naturalny park. Jest obszarem niezwykle cennym przyrodniczo, zawierającym zróżnicowane formacje roślinne – skupiska dużych drzew i krzewów, także starodrzew, gęste zarośla, polany łąkowe, jest siedliskiem wielu gatunków dzikich zwierząt. Być może dla władz miasta jest to urbanistyczny nieużytek, ale takie nieurządzone tereny zieleni są konieczne dla częstego, nawet codziennego kontaktu z przyrodą. Stanowią element systemu korytarzy ekologicznych w miastach, niezbędnych dla funkcjonowania przyrody i czerpania z niej korzyści (tzw. usług ekosystemów). Tzw. nieużytki to żywe odnawiające się przyrodniczo przestrzenie, bogactwo bioróżnorodności tak cenne w przestrzeni miejskiej, polepszające klimat miasta, idealne dla wielu form aktywności, ochrony przyrody i rekreacji. Budowa tutaj oznacza całkowitą destrukcję istniejącego ekosystemu – wycinkę drzew, zniszczenie miejsca zamieszkania dzików, saren i wielu gatunków małych ssaków i ptaków, zmianę struktury gleby. Wpłynie to, oczywiście niekorzystnie, na mikroklimat okolicy. Budowa osiedla jednorodzinnych rezydencji zmieni charakter malowniczej zielonej okolicy naszego osiedla z zabudowy jednorodzinnej willowej na intensywną zabudowę mieszkaniową nawet może blokowisko. Nie dość, że zniknie ta zieleń, to znacznie wzrośnie ruch samochodowy, co za tym idzie pogorszy się jakość powietrza w naszym najbliższym otoczeniu. Większy ruch samochodowy to również mniejsze bezpieczeństwo przemieszczania się i hałas. Okolica jest nieprzystosowana do przyjęcia tak dużej ilości dodatkowych mieszkańców. Obecnie zieleniec sąsiaduje z doliną rzeki Sokołówki, rzeką narażoną na wyschnięcie. Przestrzennie i urbanistycznie komponuje i dopełnia zrealizowaną w ostatnich latach budowę zbiornika retencyjnego „Wycieczkowa”. Teren sąsiaduje też ze Szkołą Podstawową nr 120 i pieszym łącznikiem pozwala na przepływ rowerzystów i pieszych z ulicy Centralnej do Wycieczkowej. Pozostawienie tego zielonego terenu jest cenne, pożyteczne i spójne z ekologicznym kierunkiem wyznaczonym ostatnio przez władze Łodzi. W wyniku zmian klimatycznych i występowania bardzo suchych lat, bardzo trudne jest utrzymanie nowo zasadzonych drzew i zieleńców w mieście, w tym wypadku istniejąca tu roślinność nie wymaga żadnych nakładów. Obecnie otwarty teren zielony nie wymaga żadnego doinwestowania ani pielęgnacji, jedynie okresowego sprzątania śmieci. Jest rezerwą zieleni dla coraz bardziej zabudowującej się okolicy dookoła, alternatywą dla dalej położonego Lasu Łagiewnickiego, która z czasem będzie zyskiwać na znaczeniu. Należy go chronić, a nie niszczyć. Razem możemy zatrzymać te nieekologiczne plany miasta, wystarczy, że złożysz podpis pod petycją. Wyślijmy jasny sygnał do Urzędu Miasta, że nie chcemy by niszczono przyrodę i spokój naszego osiedla! Razem możemy uratować przyrodę, klimat, spokój i ciszę naszego najbliższego sąsiedztwa.

Źródło: https://www.petycjeonline.com/chromy_ziele_przy_ul_wycieczkowej_i_centralnej-_nie_dla_zurbanizowania_otuliny_lasu_agiewnickiego?fbclid=IwAR1Nt9sbwF7qTyF_ZVZ0oGN1cx-Wpew1HDlfhxAMLcTOQGNOEArYynk_CmM

Dolina Grabi i jej walory

Miłośnicy łódzkiej zieleni – łączmy się. Chrońmy zieleń doliny rzeki Sokołówki przed zniszczeniem i podpiszmy petycję.

Miłośnicy łódzkiej zieleni – łączmy się. Chrońmy zieleń doliny rzeki Sokołówki przed zniszczeniem i podpiszmy petycję.